Hiszpania - praktyczne informacje, porady, przepisy

HISZPANIA {mosimage}

(Królestwo Hiszpanii)

Stolica: Madryt
Waluta: euro (EUR)
Język urzędowy: hiszpański (w niektórych regionach urzędowymi językami są także: baskijski, galicyjski, kataloński)

Informacje na temat Wysp Kanaryjskich oraz Ceuty i Melilli
– na końcu tekstu

PRZEPISY WJAZDOWE. Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europejskiej/Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu (niezależnie od jego celu) na terytorium Królestwa Hiszpanii jest paszport bądź dowód osobisty.

W przypadku pobytu nie przekraczającego trzech miesięcy obywatele UE uzyskują prawo pobytu w innym państwie członkowskim bez żadnych dodatkowych warunków i formalności poza koniecznością posiadania ważnego dowodu tożsamości lub paszportu. Prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu uzyskuje też członek rodziny obywatela UE, niezależnie od jego przynależności państwowej. Ograniczenia swobodnego przemieszczania się i pobytu mogą mieć miejsce jedynie w przypadkach zagrażających polityce bezpieczeństwa państwa i zdrowiu publicznemu.

Pobyt powyżej 90 dni. Prawo pobytu na okres przekraczający trzy miesiące uzyskują obywatele UE:

•   zatrudnieni lub prowadzący działalność gospodarczą w goszczącym państwie członkowskim;

•   mający wystarczające środki utrzymania dla siebie i członków swojej rodziny, aby nie stanowić podczas swego pobytu obciążenia dla systemu pomocy społecznej goszczącego państwa członkowskiego, oraz mający pełne ubezpieczenie zdrowotne;

•   przybyli do goszczącego państwa członkowskiego w celu podjęcia nauki, w tym szkolenia zawodowego, oraz mający pełne ubezpieczenie zdrowotne i środki finansowe na swoje utrzymanie.

W przypadku takiego pobytu państwa członkowskie mogą wymagać od obywateli UE jedynie zarejestrowania się w urzędzie właściwym dla miejsca pobytu i uzyskania dowodu zarejestrowania się.

Dodatkowe informacje w wersji elektronicznej dostępne są na stronach internetowych Ambasady RP w Madrycie: www.madrid.polemb.net oraz na stronie internetowej MSZ: www.msz.gov.pl w dziale Informacje konsularne – „Informacje dla obywateli polskich wyjeżdżających do innych krajów UE/EOG”, a także na stronie internetowej www.zanimwyjedziesz.eu.

PRZEPISY CELNE. Zgodne z normą unijną. Wyjątek stanowią Ceuta, Melilla i Wyspy Kanaryjskie – patrz s. 208.

PRZEPISY PRAWNE. Surowo karane są przestępstwa związane z narkotykami. Karane jest samo posiadanie narkotyków, gdy zachodzi podejrzenie, że miały one służyć do rozpowszechniania. Wysokim karom podlega także przemoc domowa.

MELDUNEK. Z formalnego punktu widzenia nie istnieje obowiązek meldunkowy (poza hotelami). Jednak stałe zameldowanie – co dotyczy osób dłużej przebywających w Hiszpanii – łączy się z określonymi przywilejami, np. z prawem do korzystania ze świadczeń społecznych, do kształcenia dzieci w szkołach publicznych, do udziału w wyborach lokalnych. Aby uzyskać zameldowanie, w urzędzie miejskim lub gminnym należy przedstawić dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania w Hiszpanii. Jeżeli obywatel Unii Europejskiej zamierza przebywać przez dłuższy czas na terytorium Hiszpanii, powinien uzyskać zaświadczenie o zameldowaniu (empadronamiento).

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. Publiczna opieka zdrowotna jest bezpłatna w podstawowym zakresie. Mają do niej dostęp wszyst­kie osoby mające stałe zameldowanie oraz turyści legitymujący się Europejską Kartą Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Dokument ten nie jest honorowany w prywatnych klinikach i gabinetach lekarskich. Koszt zwykłej wizyty lekarskiej waha się w granicach od 40 do 60 EUR, doba pobytu w szpitalu (bez badań) kosztuje ok. 180 EUR. Uwaga: EKUZ umożliwia obywatelom Unii korzystanie z opieki medycznej w innych krajach członkowskich. Aby ją otrzymać, wystarczy zgłosić się do najbliższego oddziału NFZ. EKUZ uprawnia tylko do korzystania z podstawowych usług medycznych, dlatego wyjeżdżającym za granicę zaleca się wykupienie dodatkowych ubezpieczeń prywatnych, które w razie konieczności pokryją koszty leczenia w szerszym zakresie, jak również koszty opieki medycznej w prywatnych szpitalach i klinikach. Wskazane jest wykupienie indywidualnego pakietu ubezpieczeniowego, szczególnie od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia (poza EKUZ). Świadczenia zapewnione przez EKUZ nie obejmują tych przypadków. Szczegółowe informacje o EKUZ zamieszczone są na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Kierowca może legitymować się polskim prawem jazdy. Może, chociaż nie ma takiego obowiązku, zarejestrować je lub wymienić na hiszpańskie. W przy­padku zarejestrowania pobytu i posługiwania się w Hiszpanii samochodem z polską rejestracją należy przerejestrować pojazd na numery hiszpańskie w oddziale ruchu drogowego w terminie 30 dni od daty zarejestrowania pobytu. Kierowcy autokarów i ciężarówek powinni ściśle przestrzegać zasad ruchu drogowego oraz zasad regulujących użytkowanie tachografów. Mandaty za wykroczenia w transporcie towarów i osób są bardzo wysokie i często przekraczają 4000 EUR. Miej­scowe przepisy zakazują wystawiania mandatów kredytowych dla zagranicznych pojazdów, dlatego nie zezwala się na wyjazd z Hiszpanii pojazdu, którego kierowca popełnił wykroczenie, bez opłacenia mandatu, z reguły inkasowanego w gotówce.

{mospagebreak}

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Nie ma ograniczeń.

BEZPIECZEŃSTWO. Zagrożenie terrorystyczne związane z działalnością ETA wyraźnie w ostatnich latach zmalało, ale z powodu zagrożenia ze strony terroryzmu międzynarodowego kontrole na lotniskach oraz dworcach mogą być bardzo dokładne, czasem nawet uciążliwe. Niemniej najbardziej realnym zagrożeniem dla turystów jest przestępczość pospolita, głównie napady rabunkowe i kradzieże kieszonkowe. Należy uważać na rabusiów na motocyklach lub motorowerach, którzy wyrywają torebki przechodniom, a także na celowe przebijanie opon samochodowych i kradzieże pod pretekstem pomocy.

PRZYDATNE INFORMACJE:

•   Dokumentem niezbędnym do zatrudnienia w Hiszpanii jest numer NIE. Jeśli obywatel RP będzie przebywał na terytorium Hiszpanii krócej niż 3 miesiące, ale będzie tam pracował, musi złożyć wniosek o nadanie numeru NIE w najbliższym komisariacie policji (Policía Nacional). Polacy zamierzający przebywać na terytorium Hiszpanii dłużej niż 3 miesiące mają obowiązek zarejestrowania się w Centralnym Rejestrze Cudzoziemców (Registro Central de Extranjeros – przy urzędach ds. cudzoziemców, adresy na stronie internetowej: www.map.es/ servicios/servicios_on_line/extranjeria/oficinas_extranjeria/) przed upływem tego czasu. Jeśli zainteresowany nie złożył wcześniej wniosku o nadanie numeru NIE, będzie on nadawany podczas rejestracji i wpisywany do certyfikatu. Opłata skarbowa za certyfikat (a więc wpis do rejestru z nadaniem numeru NIE) wynosi 6,70 EUR. Potrzebne dokumenty: paszport lub dowód osobisty nowego typu oraz potwierdzenie wniesienia opłaty skarbowej, jeśli numer NIE będzie nadawany wraz z wpisem do rejestru. Teoretycznie numer NIE i certyfikaty o rejestracji wydawane są natychmiast, niemniej z uwagi na dużą liczbę cudzoziemców procedura może potrwać dłużej.

•   W sklepach lub hotelach czasami można się spotkać z odmową przyjęcia karty VISA Electron.

•   W wielu hotelach do zameldowania nadal preferowany jest paszport. Może się zdarzyć, że dowody osobiste nie będą akceptowane.

•   Kradzież dokumentów należy zgłosić na najbliższym posterunku policji, a kradzież paszportu również polskiemu urzędowi konsularnemu. Dowód zgłoszenia może służyć jako dokument identyfikacyjny do chwili uzyskania właściwego dokumentu tożsamości.

•   W przypadku kradzieży pieniędzy i braku środków finansowych na pobyt czy na powrót do kraju można zadzwonić na telefon stacjonarny krewnych lub znajomych za pomocą linii Poland Direct (rozmowa na koszt abonenta) – nr 900990481. Firmy przekazujące pieniądze, np. Western Union, umożliwiają błyskawiczny przelew pieniędzy, które można pobrać w Hiszpanii (także poza dniami roboczymi) na podstawie dokumentu tożsamości i ośmiocyfrowego numeru-hasła ustalonego z nadawcą.

Ceuta i Melilla, dwa miasta stowarzyszone z Hiszpanią i mające status wspólnot autonomicznych, leżą na marokańskim wybrzeżu Morza Śródziemnego. Choć stanowią część terytorium hiszpańskiego, zostały wyłączone ze strefy Schengen. Oznacza to, że o ile wjazd do nich z Półwyspu Iberyjskiego nie stanowi żadnego problemu, to powrót na Półwysep zawsze jest związany ze szczegółową kontrolą dokumentów i bagaży. Ceuta i Melilla nie należą do Unii Celnej i mają odrębne, korzystne dla turysty, przepisy celne: przy zakupie towarów nie płaci się podatku VAT.

Wyspy Kanaryjskie, choć należą do Unii Celnej, nie podlegają unijnemu ustawodawstwu o ujednoliceniu podatków, toteż tam również nie ma zastosowania podatek VAT. Inne przepisy, np. dotyczące pobytu czy opieki zdrowotnej, są takie same jak na pozostałym obszarze Hiszpanii.

Źródło: www.msz.gov.pl