Jest skutkiem wprowadzenia Unii Celnej na obszarze Wspólnot Europejskich, obowiązuje we wszystkich państwach członkowskich i ustala identyczne bariery celne na zewnętrznych granicach państw członkowskich stanowiących granicę celną UE. Dzięki Wspólnej Taryfie Celnej cła na towary przywożone z państw trzecich do wszystkich państw członkowskich oraz nomenklatura celna są jednolite.
Żadne państwo członkowskie nie może samodzielnie dokonywać zmian w taryfie celnej. Wyłączną kompetencję w tym zakresie posiada Wspólnota. Wspólna Taryfa Celna zawiera dwa rodzaje stawek celnych: stawki autonomiczne, które są ustalane przez Wspólnotę jednostronnie oraz stawki konwencyjne, ustalane w wyniku porozumień (konwencji) wielostronnych.

Oznacza pobieranie jednakowych stawek cła na towary wwożone na obszar wspólnotowy, niezależnie od państwa, na granicy którego transakcja się odbywa. Dochody wynikające ze stosowania WTC są odprowadzane do budżetu wspólnotowego (ich część przekazywana jest jednak państwom członkowskim na potrzeby pokrycia kosztów funkcjonowania ich służb celnych).