Łukasz Kobierski: Ugrupowania Kurdyjskie w Syrii

• kurdowie
• syria
• _bwschod

Najważniejszymi grupami opozycji kurdyjskiej są Partia Unii Demokratycznej (PYD) oraz  Kurdyjska Rada Narodowa (KNC). Łączy ich wspólny celu uzskania autonomii dla Kurdów w Syrii. Ugrupowania kurdyjskie zajmują tereny północnej Syrii. Liczą na tych terenach około 1,7–2,2 milionów osób (6–9% ogółu).

Trudno powiedzieć, która grupa jest bardziej popularna, ponieważ obie odgrywają dużą rolę, choć po ostatnich sukcesach PYD właśnie to ugrupowanie może stać się liderem ruchu kurdyjskiego w Syrii.

Syryjscy Kurdowie protestujący przeciw reżimowi Assada (Fot. Kurdistan Photo - flickr)

Partia Unii Demokratycznej (PYD) została utworzona w 2003 roku w celu promowaniu kultury demokracji, tolerancji i działań na recz rozwiązania kwestii kurdyjskiej w Syrii. Liderem partii jest Salih Muslim. Członkowie PYD są dobrze uzbrojeni i wyszkoleni. PKK (Partia Pracujacych Kurdystanu, organizacja kurdyjska na terenach Turcji) zapewnia im stały dostęp broni oraz miejsca do szkolenia rekrutów. Sądzi się, że wspólnie podejmują decyzję, choć PYD coraz bardziej się usamodzielnia.  

Kurdyjska Rada Narodowa (KNC) została utworzona 26 października 2011, w Irbil w Iraku pod patronatem Massouda Barzaniego, prezydenta autonomicznego rządu kurdyjskiego w Iraku. Od maja 2012 roku składa się z 16 ugrupowań kurdyjskich. Przewodniczącym jest Dr Abdul Hakim Bashar.

KNC posiada Walne Zgromadzenie składające się z 26 członków (15 liderów partii kurdyjskich i 11 niezależnych członków). Diałają także komitety do rozmów z innymi  ugrupowaniami m.in. z PYD oraz komisje zajmujące się sprawami edukacji, kultury i sprawami zagranicznymi.

KNC chce rozwijać bliskie stosunki z USA, Unią Europejską i innymi mocarstwami zachodnimi. Na początku maja 2012 roku delegacja  KNC odwiedziła Stany Zjednoczone, w tym Biały Dom i Departament Stanu USA. Turcja także dostrzega możliwość podjęcia rozmów z KNC (PYD zdaniem ministra spraw zagranicznych Turcji nie jest zainteresowana współpracą).

Najważniejszą różnicą dzielącą te dwa bloki są powiązania zewnętrzne: PYD jest związana z PKK natomiast KNC z Regionalnym Rządem Kurdystanu (KRG - rządem autonomicznej jednostki administracyjnej, będącej federalnym podmiotem Iraku.). KNC jest również bardziej skłonna do rozmów z arabską opozycją, podczas gdy PYD uważa, że lepiej stać się trzecią neutralną siłą w Syrii.
Do wstępnego pojednania między PYD i KNC doszło w połowie lipca 2012 roku przy wsparciu Barzaniego. W umowie oba ugrupowania zgodziły się zarządzać wspólnie kurdyjskimi obszarami Syrii i współpracować w usunięciu Al-Assada z regionów kurdyjskich.

12 listopada 2013 roku prrzestawiciele PYD ogłosili utworzenie przejściowego autonomicznego rządu, zakładający podział regionu kurdyjskiego Syrii na trzy obszary, każdy z własnym lokalnym zgromadzeniem, jak i również przedstawicielami do regionalnego organu wykonawczego. W miastach które zajęli, tworzą własną strukturę administracyjną i na tym polu współpracują również z KNC. Jednak można powiedzieć, że PYD jest dominującym ugrupowaniem ze względu na znaczące wsparcie lokalne, dobrą organizację i niemal monopol na siły zbrojne.

Na podstawie:

http://www.pydrojava.net/en/index.php?option=com_content&view=section&layout=blog&id=4&Itemid=28
http://carnegie-mec.org/2012/09/25/syria-s-kurds-must-seek-regional-cooperation/e2q1
http://www.hurriyetdailynews.com/kurdish-national-council-to-hold-talks-with-turkish-officials.aspx?pageID=238&nID=55864&NewsCatID=352
http://www.hurriyetdailynews.com/kurdish-national-council-to-hold-talks-with-turkish-officials.aspx?pageID=238&nID=55864&NewsCatID=352
John Caves, 6 December 2012, Institute for the Study of War, BACKGROUNDER: Syrian Kurds and the Democratic Union Party (PYD)   -   pdf niżej
http://www.understandingwar.org/sites/default/files/Backgrounder_SyrianKurds.pdf

Syryjskie Ugrupowania Opozycyjne