Portal Spraw Zagranicznych psz.pl




Portal Spraw Zagranicznych psz.pl

Serwis internetowy, z którego korzystasz, używa plików cookies. Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z serwisu, w celu administrowania serwisem, poprawy jakości świadczonych usług w tym dostosowania treści serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania behawioralnego reklamy (dostosowania treści reklamy do Twoich indywidualnych potrzeb). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do Internetu oraz w Polityce prywatności plików cookies

Akceptuję
Back Jesteś tutaj: Home Podróże Subiektywny alfabet Portugalii

Subiektywny alfabet Portugalii


01 lipiec 2007
A A A

A
Architekturę
Portugalii charakteryzują mocne wpływy arabskie, które upiększają i tak już wyszukane budowle gotyckie, dodając im egzotyczności. I choć nie każdy turysta wie co kryje się pod pojawiającymi się w każdym przewodniku określeniami „pięknie zdobione sfery armilarne” to od razu zauważy kunszt architektów portugalskich. Na pewno nie przejdzie też obojętnie obok budowli pokrytych Azulejoz - ceramicznymi płytkami, które przedstawiają sceny historyczne, elementy roślinne i wszelkie inne.

B
Bajkowe
zamki to znak rozpoznawczy Portugalii. Prym wiodą zamki w Sintrze. Zarówno królewski, jak i Regaleira, prywatny zamek rozrzutnego milionera z Ameryki Południowej, zbudowany w XX wieku. W świat bajek przenieść też może niedokończony klasztor Batalha, zbudowany na życzenie króla Jana I po zwycięstwie Portugalii nad Hiszpanią w 1385 roku.

C
Cabo
– po portugalsku znaczy przylądek. Gwarantuje niespotykane widoki, wspaniałe urwiska i rzeźby skalne, a także silny wiatr, niezniechęcający licznych motocyklistów, którzy ukochali sobie portugalskie przylądki jako miejsce swych spotkań.

D
Dorsz i oliwki
to dwie rzeczy, które nigdzie indziej nie smakują tak jak w Portugalii. Nigdzie indziej nie ma też Doliny Duoro, której tarasy widoczne są podobno z kosmosu. Pięknej dolinie zawdzięczamy nie tylko zapierające dech w piersiach widoki, ale także porto oraz wino verde.

E
Eiffel
– nazwisko, którego nie oczekuje się usłyszeć w Portugalii. Jednak, zaskoczony turysta dowie się, że ciekawa konstrukcja windy w centrum Lizbony, wynosząca turystę w momencie kilkadziesiąt metrów wzwyż, to jego dzieło. Dodatkowo mosty w Porto zostały zaprojektowane przez jego uczniów.

F
Fado
podkreśla melancholijną naturę Portugalczyka. Wysłuchanie tej muzyki na żywo w jednej z restauracyjek Alfamy, dzielnicy Lizbony, sprawi, że nie pozostanie ona nam już obojętna. Obok turystów lirycznym dźwiękom przysłuchują się rodowici Portugalczycy, którzy wciąż spędzają weekendy słuchając fado.

G
Geograficzne odkrycia
przypominane są na każdym kroku przez monumentalne pomniki i klasztory wybudowane na cześć ówczesnych bohaterów, tak jak znajdujący się na liście światowego dziedzictwa UNESCO Klasztor Hieronimitów w pięknej dzielnicy Lizbony, Belem.

H
Hotele
w Portugalii to osobna historia. Można powiedzieć, że co kraj to obyczaj. W Portugalii tymczasem co miasto to inaczej. Lizbona oferuje niezliczoną ilość eleganckich, niedrogich hotelików po przystępnej cenie. Porto natomiast charakteryzują hotele pamiętające faktycznie atmosferę unoszącego się w powietrzu okresu świetności Sherlocka Holmesa (doki w Porto niezmiennie kojarzyły mi się z przygodami detektywa). Ceny w niczym nie ustępują stołecznym, a nawet je przewyższają. Hotele na południu Portugalii należą do najbardziej ekskluzywnych i przy tym do najdroższych.

I
Iberyjski Półwysep
, to na nim położona jest Portugalia. Od pozostałej części kontynentu oddzielają go Pireneje, od zachodu i częściowo północy otacza go Ocean Atlantycki, a od wschodu i południa Morze Śródziemne. Od Afryki oddziela go Cieśnina Gibraltarska. Powierzchnia półwyspu wynosi 580 tys. km². Zamieszkany jest przez ponad 50 mln ludzi.

J
Język mirandyjski
– regionalny język używany w północno-wschodniej Portugalii. Choć nie został uznany językiem urzędowym, jest nauczany w wielu szkołach regionu.

K
Klimat
dla Polaka w Portugalii jest wyniszczający. Jest gorąco i raczej sucho. Upał może powalić na kolana najbardziej wytrzymałego turystę. Szczególnie gdy dopadnie go podczas zwiedzania jednego z tradycyjnych miasteczek, zbudowanych na wzgórzu z najciekawszymi punktami dumnie wznoszącymi się na jego szczycie.

L
Lotnisko w Lizbonie
usytuowane jest prawie w samym centrum miasta. Gwarantuje to możliwość obejrzenia samolotów z bardzo bliska, podczas leżenia na plecach w jednym z licznych, choć niezbyt zadbanych parków stolicy.

Ł
Łucja Dos Santos
to jedno z  trójki dzieci którym w 1917r. objawiła się Matka Boska w Fatimie, gdzie następnie wybudowano Sanktuarium. W trakcie objawień dzieciom zostały przekazane tzw. tajemnice fatimskie, których treść dotyczyła m.in. rychłej śmierci dwojga dzieci, wizji II wojny światowej i prawdopodobnie zamachu na Jana Pawła II. Została także wyrażona prośba o objęcie Rosji patronatem Niepokalanego Serca Maryi.
Niestety samo miejsce objawienia, nie szukającym religijnych przeżyć turystom należy odradzić. Bije od niego chaos architektoniczny, brak oczekiwanej podniosłej atmosfery i uderza podobieństwo do pierwowzoru jakim niewątpliwie musiała być Częstochowa.

M
Mieszkańcy Portugalii
są pełni energii gdy trzeba, pozostają raczej niewzruszeni na rzesze turystów, wierni swoim tradycjom. Są to ludzie sentymentalni, spokojni i przyjaźni. Starsze pokolenie robi wrażenie patriarchalnego. Portugalki zasłaniają się parasolem przed natarczywymi turystami robiącymi im zdjęcia, panowie z miłą chęcią pozują. Po pracy udadzą się do restauracji, gdzie nie tylko zjedzą wystawny obiad, ale także napiją się porto. Co ciekawe na pierwszy rzut oka można będzie stwierdzić, kto w towarzystwie jest szefem, a kto zwykłym pracownikiem.

N
Najstarszy uniwersytet
ma bardzo ciekawą historię. Powstał w 1290r. w Lizbonie, dopiero w 1308r. przeniesiono go do Coimbry, gdzie znajduje się obecnie. Uniwersytet skupia obecnie 8 wydziałów: prawa, medycyny, nauk humanistycznych, nauk ścisłych, farmacji, ekonomii, psychologii i pedagogiki oraz wychowania fizycznego. Przy uczelni działa także popularny klub piłkarski Académica Coimbra.

O
Okna domów portugalskich
są niezwykle małe, zapewne mają chronić przed upałem. Nieprzyzwyczajonego jednak do tego typu rozwiązania turysty z Europy Środkowo-Wschodniej nie przestaną one zastanawiać. Szczególnie okna lizbońskie, w najstarszej dzielnicy - Alfamie.

P
Porto
- wspaniały napój zyskuje swych sympatyków już nie tylko wśród Brytyjczyków, ale wśród coraz większej rzeszy turystów, pochodzącej z różnych zakątków świata. Porto to także jedno z najpiękniejszych miast portugalskich. Można się w nim zakochać od pierwszego wejrzenia. I choć nie da się uniknąć wrażenia, że miasto jest niebezpieczne to jednak i to wrażenie jest fascynujące, ponieważ przywodzi na myśl londyńskie doki XVIII i XIX wieku.

R
Republiką
jest Portugalia dopiero od 1910 roku, wcześniej była królestwem – odwrotnie Hiszpania, na której czele teraz stoi monarcha. Pomimo sąsiedztwa i wielowiekowej przynależności do jednej monarchii Portugalia pozostaje krajem odmiennym od swej większej i popularniejszej sąsiadki. Podstawowe różnice wspaniale ilustrują porto, fado, architektura i mieszkańcy. Porównywanie Portugalii do Hiszpanii nie jest ani sprawiedliwe, ani nie odzwierciedla prawdy o tym niewielkim państwie, pełnym zamków, klasztorów z unoszącym się w powietrzu duchem średniowiecza.

S
Synowie Luzjady
– narodowa epopeja Portugalczyków, której autorem jest Luís Vaz de Camões. Luzytanie to mityczne plemię, od którego podobno wywodzą się Portugalczycy. Książka opisuje podróż Vasco da Gamy do Indii i całą gamę tradycji i zwyczajów portugalskich.

Ś
Świece (civios)
– to popularna nazwa pielgrzymek portugalskich, ponieważ podczas nich corocznie ofiarowuje się świece na ołtarzu Matki Boskiej. Najstarszą pielgrzymką portugalską jest civios do Vierge du Cap.

T
Trzęsienia ziemi
niezwykle często nawiedzały Portugalię. Po jednym z takich kataklizmów w 1755 roku Lizbona była doszczętnie zniszczona. Odbudował ją Markiz de Pombal, którego pomnik dumnie góruje nad stolicą.

U
Upał
na plaży to zdecydowanie to czego należy w Portugalii unikać. Żadnej alternatywy nie stanowi dla topiącego się w żarze z nieba plażowicza, lodowaty, w porównaniu do temperatury powietrza, ocean. Dla morskich kąpieli należy wybrać raczej inny kraj.

Ó
Ósmy raz
spotkały się w październiku 2006 roku reprezentacje Polski i Portugalii w piłkę nożną w międzynarodowych rozgrywkach. Wyniku nie trzeba przypominać. Wystarczy napisać, że ten ósmy raz był dla Polski szczęśliwy.

V
Vímara Peres
- portugalski hrabia, który dał początek państwu portugalskiemu i dynastii Vimara Peres, która panowała nad Portugalią od ok. 820 do 1071 roku.

W
Wypożyczenie samochodu
to wspaniałe rozwiązanie dla zapracowanego turysty, pozwalające zobaczyć słynącą z porto północ kraju, suchy i niezbadany środek, a także turystycznie najpopularniejsze południe.

X
Xavier Abel
, piłkarz portugalski. Czy ktoś o nim słyszał? Bez względu jaka będzie odpowiedź należy stwierdzić, że Portugalczycy na punkcie piłki nożnej mają bzika.

Z
Zapomniane miejsca
, kiedyś uważane za koniec Europy lub świata i dziś sprawiają wrażenie zapomnianych. Pozostają jednak ciągle warte obejrzenia. Klasztory z XVI wieku, zapomniane forty, dzikie plaże i strome urwiska pozostają nietknięte przez cywilizację a tylko przez bezlitosny ząb czasu. To w takich miejscach portugalskie zachody słońca są najpiękniejsze. By je obejrzeć codziennie grupy turystów pojawiają się na Półwyspie Świętego Wincentego.

Ź
Źle oznakowane ulice Lizbony
to zmora zmotoryzowanych turystów. Mimo że wmurowane w budynki kamienne tablice z wykutymi nazwami ulic prezentują się niezwykle szykownie odczytanie nazwy ulicy staje się niemożliwe.

Ż
Żółto-białe budowle, charakterystyczne dla centralnej Portugalii są niezwykle urocze. Przykładem tego typu architektury jest Evora - miasto odmienne klimatem od popularnych kurortów czy wielkich metropolii jak Porto czy Lizbona, ale urocze, przyciągające turystów tajemniczym i przerażającym ossoarium czy największymi w Portugalii pozostałościami rzymskimi.