Portal Spraw Zagranicznych psz.pl




Portal Spraw Zagranicznych psz.pl

Serwis internetowy, z którego korzystasz, używa plików cookies. Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z serwisu, w celu administrowania serwisem, poprawy jakości świadczonych usług w tym dostosowania treści serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania behawioralnego reklamy (dostosowania treści reklamy do Twoich indywidualnych potrzeb). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do Internetu oraz w Polityce prywatności plików cookies

Akceptuję
Back Jesteś tutaj: Home Strefa wiedzy Polityka Tadeusz Wróbel: Wysunięty bastion

Tadeusz Wróbel: Wysunięty bastion


01 wrzesień 2009
A A A

Sample Image

Z powodu napiętej sytuacji w Sinkiangu są rozlokowane duże siły wojskowe i paramilitarne.

Do 1986 roku Sinkiang był samodzielnym regionem wojskowym. Dziś ma niższy status, jest częścią największego obszarowo regionu wojskowego Lanzhou, został jednak specjalnie potraktowany. Każda z 30 jednostek administracyjnych Chin szczebla prowincjonalnego stanowi dystrykt wojskowy. Tylko dwa z nich, Tybet i Sinkiang, mają w swych strukturach czynne jednostki wojskowe. Wynika to z niestabilnej sytuacji na tych terenach, czego przykładem są lipcowe zamieszki na tle etnicznym. 31 lipca minister obrony Liang Guanglie zapowiedział, że Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza przeciwstawi się separatyzmowi i sabotażom.

Siła piechoty

Według portalu SinoDefence, dowództwu dystryktu Sinkiang podlegają cztery dywizje piechoty – 4., 6., 8. i 11. Jednak nie ma pewnych informacji o ich rozmieszczeniu. Na przykład ta ostatnia, określana jako 11 Wysokogórska Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej, zgodnie z jednymi źródłami stacjonuje w Urumczi, a zgodnie z innymi – w Karakorum. Publikacje podają także, że 6 DP bazuje w Kashi.

Niektóre z chińskich dywizji stanowią równowartość brygady. Trwa właśnie proces przechodzenia na struktury brygadowe. Poza dywizjami dystrykt ma również dwie brygady – artylerii i artylerii przeciwlotniczej oraz kilka pułków. Jednym z nich jest 3 Pułk Lotnictwa Wojsk Lądowych, wyposażony w śmigłowce S-70C-2 i trzy warianty maszyn Mi-17.

Napięta od lat sytuacja w Sinkiangu powoduje, że poza wojskami lądowymi rozmieszczone są tam znaczne siły Ludowej Zbrojnej Milicji, formacji przeznaczonej do zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego. Poza strukturami terytorialnymi milicja ta ma 14 dywizji mobilnych, które powstały na bazie wydzielonych w drugiej połowie lat 90. XX wieku ze struktur wojsk lądowych dywizji piechoty. W publikacjach podaje się, że na terytorium Regionu Wojskowego Lanzhou są dwie dywizje „milicji” – 7. i 63. Pierwsza przed zmianą podlegała dowództwu dystryktu Sinkiang, a druga była w 21 Grupie Armii. Dywizje stacjonują w Pingliang (Gansu) i Ili (zachodni Sinkiang).

Szacuje się, że w RW Lanzhou bazuje 220 tysięcy żołnierzy. Do szybkiego reagowania w przypadku większych rozruchów jest przygotowana 61 Dywizja Piechoty z 21 Grupy Armii (odpowiednik zachodniego korpusu). Kwatera główna grupy mieści się w Baoji. Do wsparcia sił w Sinkiangu (i Tybecie) przygotowywane są inne jednostki. Chińskie media informowały o ćwiczeniach, podczas których żołnierze czterech brygad z regionów wojskowych Guangzhou, Jinan, Lanzhou i Shenyang mieli zostać przerzuceni na tereny odległe o ponad 1200 kilometrów od macierzystych garnizonów.

W RW Lanzhou stacjonuje jeszcze 47 GA z dowództwem w Lintong. Istnieją rozbieżności co do liczby i wielkości jednostek w składzie tych grup. Według SinoDefence, 47. ma strukturę brygadową (dwie brygady piechoty, jedna zmechanizowana i jedna pancerna), zaś 21 GA poza 61 DP ma jeszcze 12 Dywizję Pancerną stacjonującą w Jiuquan w prowincji Gansu, ochraniającą wielki ośrodek kosmiczny.

Atomowy region

Niebo nad regionem chroni wchodząca w skład 9 Korpusu Lotniczego 37 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego. Jej dowództwo znajduje się w stolicy Sinkiangu Urumczi. Tam też stacjonują dwa pułki (110. i 111.), wyposażone w samoloty myśliwskie J-7II i J-8F. Trzeci, 109 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego, latający na J-7G, operuje z bazy lotniczej w Kuerle.

Przyczyną, dla której Sinkiang ma tak duże znaczenie strategiczne, nie są tylko surowce energetyczne. W latach 40. XX wieku odkryto tam złoża uranu. Tam też Chińczycy pracujący nad własną bronią nuklearną stworzyli w końcu lat 50. ubiegłego wieku wielki ośrodek testowy. Poligon Long Nor w Malan zajmuje 100 tysięcy kilometrów kwadratowych. To właśnie tam w 1964 roku zdetonowano pierwszą chińską bombę atomową. Do 1996 roku przeprowadzono na tym terenie 45 testów z bronią nuklearną. Wspomniany już portal SinoDefence podaje, że na terenie Sinkiangu znajdują się jednostki wojskowe wyposażone w rakiety balistyczne. Jest to 823 Brygada w Korla dysponująca jednogłowicowymi pociskami średniego zasięgu (do 1800 kilometrów) DF-21 na mobilnych wyrzutniach. Poza tym w Rouwu ma znajdować się jeszcze jednostka szkolna.
 
Artykuł ukazał się w Polska Zbrojna . Przedruk za zgodą Redakcji