Portal Spraw Zagranicznych psz.pl




Portal Spraw Zagranicznych psz.pl

Serwis internetowy, z którego korzystasz, używa plików cookies. Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z serwisu, w celu administrowania serwisem, poprawy jakości świadczonych usług w tym dostosowania treści serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania behawioralnego reklamy (dostosowania treści reklamy do Twoich indywidualnych potrzeb). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do Internetu oraz w Polityce prywatności plików cookies

Akceptuję
Back Jesteś tutaj: Home Strefa wiedzy Unia Europejska Powstawanie "Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy"

Powstawanie "Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy"


29 kwiecień 2005
A A A

Decyzję o rewizji dotychczasowych traktatów podjęto w 2000 roku na posiedzeniu Rady Europejskiej w Nicei. Ustalono wówczas, że w 2004 roku zostanie zwołana konferencja międzyrządowa krajów członkowskich UE poświęcona jej przyszłości. Konferencja miała zaproponować rozstrzygnięcie kilku kwestii ważnych dla przyszłości Unii takich jak podział kompetencji między instytucje wspólnotowe, czy określenie charakteru prawnego Karty Praw Podstawowych (czyli rozstrzygnięcia czy pozostanie deklaracją czy stanie się prawem Unii).

Ważnym krokiem ku stworzeniu Traktatu było posiedzenie Rady Europejskiej 14 i 15 grudnia 2001 roku. Wtedy też przyjęto tzw. deklarację z Laeken, w której określono przybliżone problemy, jakie miano omawiać w czasie przyszłej debaty na temat Unii Europejskiej. Deklaracja zawierała 60 pytań dotyczących przyszłości Europy, m.in.: rozdziału kompetencji, uproszczenia instrumentów, układu instytucyjny oraz postępu w tworzeniu konstytucji europejskiej. Postanowiono również, że tymi problemami zajmie się Konwent. Udział w nim wzięli główni zainteresowani, a jego celem było zanalizowanie najważniejszych kwestii odnośnie rozwoju Unii.
Powołany wtedy Konwent składał się z reprezentantów:
- szefów państw lub rządów państw;
- krajów kandydujących;
- parlamentów narodowych państw członkowskich i kandydujących;
- parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej;
Zaproszono również: Komitet Ekonomiczno-Społeczny, Komitet Regionów, partnerów społecznych oraz Rzecznika Praw Obywatelskich. Praca Konwentu była koordynowana
Przez Prezydium, w którego skład wchodzili przewodniczący, wiceprzewodniczący, dwóch reprezentantów Komisji Europejskiej, dwóch reprezentantów Parlamentu europejskiego oraz parlamentów państw członkowskich, a także przedstawicieli rządów Hiszpanii, Danii i Grecji. Przewodniczącym konwentu wybrano Valery'ego Giscarda d'Estaing, a na wiceprzewodniczących Giuliano Amato i Jean-Luc Dehaene'a.

Obrady w ramach Konwentu toczyły się dość długo i bardzo wiele kwestii okazało się zbyt trudne, aby mogły być szybko omówione i zatwierdzone. W czasie obrad w kwietniu 2002 roku utworzono tzw. Intergrupę - "Konstytucja Europejska". Grupa ta spotykać się miała w każdy pierwszy dzień obrad Konwentu. Jej członkami byli m.in. Andrew Duff, Carnero Gonzala, Jaques Santer.
Prace Konwentu nad projektem Konstytucji zakończono w 2003 roku. Na kolejnym z posiedzeń Rady Europejskiej, w Salonikach, przewodniczący Konwentu do spraw przyszłości Europy - Valery Giscard d'Estaing - przekazał projekt "Traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy". Projekt zawierał już wszystkie najważniejsze i najistotniejsze postanowienia. Już wtedy zdawano sobie jednak sprawę, że aby możliwe było przyjęcie Konstytucji konieczne będzie jej zreformowanie i dostosowanie do wymagań i potrzeb wszystkich członków Unii.