Opinie Unia Europejska Ola Urbanowska: Konkluzje po szczycie Rady UE w Brukseli
Ola Urbanowska: Konkluzje po szczycie Rady UE w Brukseli
W dniach od 22 do 23 marca odbył się w Brukseli szczyt z udziałem szefów rządów, ministrów spraw zagranicznych i ministrów finansów zgromadzonych w Radzie UE. Głównym tematem szczytu była polityka fiskalna Unii i co się z tym wiąże kwestie kwalifikowania nowych państw członkowskich do strefy euro. Przeprowadzono też dyskusję nad rewizją Strategii Lizbońskiej, która otrzymała nazwę Strategii Wzrostu i Zatrudnienia.
W sferze reform w strefie euro, przyjęto unormowania Paktu Stabilności i Rozwoju, który powstał 20 marca podczas spotkania Ministrów Finansów Unii. Nie zmieniły się wytyczne Rady co do wartości deficytu budżetowego i poziomu długu publicznego. Pozostały one odpowiednio w wysokości 3 i 60 procent. Ministrowie otrzymali jednak większą elastyczność co do wykluczania pewnych kosztów przy obliczaniu wartości deficytu. Jednocześnie jednak Eurogrupa osiągnęła porozumienie w kwestii rozwoju systemu, który umożliwiałby uwzględnianie także innych istotnych czynników w celu umożliwienia nieznacznych okresowych przekroczeń wykraczających poza ustaloną granicę 3 procent deficytu. Natomiast w związku z wydatkami jakie poczyniono na reorganizację Unii, szczególny nacisk zostanie położony na politykę badawczą i poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań oraz międzynarodową solidarność i osiąganie celów polityki europejskiej. Państwa członkowskie dostały jednocześnie więcej czasu na przedsiębranie środków w związku z nadmiernym deficytem. Okres ten został zwiększony z roku do lat dwóch, przy czym może być zrewidowany i rozszerzony o następne dwa lata. Możliwość taka istnieje w razie zajścia niespodziewanych sytuacji gospodarczych oddziałujących w sposób niekorzystny na politykę budżetową, które pojawiają się w czasie istnienia nadmiernych deficytów.
Podczas szczytu stwierdzono, że Strategia Lizbońska, w połowie swej drogi, nie spełniła pokładanych w niej nadziei, co nie oznacza, że Unia odeszła od stanowiska, że priorytetem jej polityki jest rozwój zatrudnienia i polityki społecznej. Bazując na rozwiązaniach Strategii Lizbońskiej, przyjętej przez Radę na szczycie w marcu 2000 roku, postanowiła ona skupić się na bardziej wyraźnych i osiągalnych wytycznych. Są to: reforma państwowych systemów pomocy, wzrost wysiłków dotyczących polityki zatrudnienia i rozwoju oraz tworzenie przyjaznego środowiska naturalnego. Za pomocą nowej Strategii Wzrostu i Rozwoju, która została podana do wiadomości już 2 lutego, Komisja ma nadzieję stworzyć 6 milionów nowych miejsc pracy do końca dziesięciolecia, bez uszczerbku dla polityki ochrony środowiska i spraw socjalnych. Podkreślono też, że nie można rozdzielać polityki rozwoju gospodarczego od kwestii ochrony środowiska. Na podstawie wytycznych z konferencji w Kioto dotyczącej emisji gazów, przywódcy uznali potrzebę opracowania średnio- i długoterminowych programów zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o 15, a do 2050 roku nawet o 50 procent.
Podniesiono także drażliwą ostatnio sprawę liberalizacji rynku usług. Uznano, że to w dalszym ciągu priorytet unijnej polityki, bez którego niemożliwy jest wzrost zatrudnienia i postęp gospodarczy. Podkreślono, że obowiązujące w tym obszarze są dyrektywy dotyczące swobodnego przepływu usług, opracowane na podstawie wytycznych Strategii Lizbońskiej. W łonie Komisji trwają wprawdzie prace nad nowym ustawodawstwem w tej materii i nie jest pewne czy w pełnym stopniu oddają one sens polityki swobody na rynku usług nie wyłączając przywilejów socjalnych. Komisja zapewniła jednak, że zrobi wszystko, aby te kwestie zostały w pełni urzeczywistnione w nowym prawie.
Na podstawie EU Newsletter i Serwisu Internetowego Rady UE
Europejscy rolnicy mierzą się z wieloma problemami
Zatrzymanie imigracji przez Tunezję to nie tylko koszt finansowy
Słoweńcy znów wybrali zupełnie nową siłę
W Serbii zaczęła się powyborcza układanka 
