Armie Świata
Zdaniem Carla von Clausewitza wojna to kontynuacja polityki innymi środkami. Zjawisko wojny było, jest i w dającej się przewidzieć przyszłości będzie istotnym czynnikiem mającym wpływ na funkcjonowanie całego środowiska międzynarodowego. Instrumentem polityki państwa, w tym także prowadzenia wojen są siły zbrojne – a więc specjalny organ państwowy, którego zadaniem jest ochrona interesów państwa m.in. poprzez prowadzenie walki zbrojnej. Armia jest więc narzędziem pozwalającym metodami militarnymi osiągać określone cele polityczne i inne.
Niegdyś prawo do prowadzenia wojny było suwerennym prawem każdego państwa. Dzisiaj, po doświadczeniach obu wojen światowych i wielu innych konfliktów, agresja zbrojna została zakazana postanowieniami prawa międzynarodowego. Po zakończeniu się Zimnej Wojny zagrożenie konfliktem na dużą skalę zmniejszyło się w sposób zasadniczy. Wojny pomiędzy państwami należą dzisiaj do rzadkości. Zdecydowanie więcej jest konfliktów zbrojnych, gdzie państwo jest tylko jedną ze stron walczących – zaś jego przeciwnikiem są różnego rodzaju podmioty nie będące państwami, posiadające znacznie mniejszy potencjał, a mimo to zdolne do realizacji swoich celów, np. organizacje terrorystyczne.
Postępy globalizacji i teza o niepodzielności bezpieczeństwa będą wymuszać reagowanie na pojawiające się kryzysy w różnych, często bardzo odległych rejonach świata. Dla państw zachodnich będzie to oznaczać konieczność zaangażowania własnych sił zbrojnych z dala od swojego terytorium – będą to więc działania o charakterze ekspedycyjnym, często realizowane w zupełnie obcych kręgach kulturowych. Aktualnie najlepszym przykładem takiego zaangażowania jest operacja NATO w Afganistanie.
Zmiany te powodują przekształcenia samych sił zbrojnych. Panuje dość powszechna (przynajmniej na Zachodzie) tendencja do uzawodowienia sił zbrojnych – armie masowe przestają być już potrzebne, od liczebności sił zbrojnych ważniejsze jest wyszkolenie żołnierzy i przewaga technologiczna, która coraz częściej (chociaż nie zawsze!) decyduje o sukcesie lub porażce. Bardziej zaawansowany technologicznie sprzęt to z kolei większe koszty – stąd też w ostatnich latach daje się zaobserwować wzrost wydatków na zbrojenia (zwłaszcza w USA, które przodują pod względem nowoczesności uzbrojenia jak i pod względem skali wydatków na armię).
Należy się spodziewać, iż pomimo zmiany charakteru niektórych zadań oraz specyfiki współczesnych konfliktów, siły zbrojne nadal pozostaną liczącym się instrumentem realizacji interesów przez państwa. Zapewnienie sobie przez dany kraj możliwości skutecznego wykorzystania tego instrumentu będzie jednym z głównych czynników decydujących o jego pozycji na arenie międzynarodowej.
Siły zbrojne USA Stany Zjednoczone dysponują najlepszymi jednostkami i najlepszą bronią; ich armia jest jedną z najliczniejszych i posiada największą zdolność operacyjną na świecie.
Siły zbrojne Rosji Armia rosyjska znajduje się obecnie w niełatwej sytuacji. Starzejący się sprzęt wymaga modernizacji, a cała armia – reform. Chociaż czasy ZSRR dawno minęły, a Rosja jest dziś dla Zachodu raczej sojusznikiem i partnerem niż przeciwnikiem, to jej armia – chociaż nie wolna od problemów, w dalszym ciągu pozostaje znaczącą siłą z która musi liczyć się każdy na kontynencie europejskim.
Siły zbrojne Wielkiej Brytanii Budżet brytyjskiego Ministerstwa Obrony w roku 2009/10 wynosi 35,2 bilionów funtów, co oznacza, że tylko Amerykanie wydają na obronę więcej.
Siły zbrojne Izraela „Izrael nie może pozwolić sobie na przegranie wojny”, to pierwszy, najważniejszy zapis izraelskiej doktrynie obronnej. To zdanie najlepiej oddaje sens izraelskiej polityki bezpieczeństwa. Determinuje ono politykę zagraniczna Tel Awiwu. Najbardziej widocznym jej skutkiem jest posiadanie przez Izrael jednej z najbardziej doświadczonych armii świata i niewątpliwie najsilniejszej w regionie.
Siły zbrojne Turcji Tureckie siły zbrojne są niezwykle ważnym czynnikiem w Republice. Dzięki nim międzynarodowa pozycja kraju uległa znacznej poprawie, ich ogrom jest doskonałym gwarantem bezpieczeństwa i umożliwia realizowanie celów wyznaczonych przez Narodową Strategię Bezpieczeństwa. Wydaje się także, iż armia jest wciąż bardzo ważna w polityce wewnętrznej państwa tureckiego.
Siły zbrojne w państwach azjatyckich . Jest to region, w którym niczym w wybuchowej mieszance spotykają się rosnące w siłę mocarstwa, zadawnione i wciąż żywe konflikty, religijne ekstremizmy, państwa zbójeckie oraz broń atomowa.
Siły zbrojne Chińskiej Republiki Ludowej
Siły zbrojne Korei Południowej
Najważniejsze wydarzenia 2012 roku na świecie
