Unijny program z dziedziny rolnictwa, rybołówstwa i leśnictwa

Program UE poświęcony wymianie i szkoleniu policjantów oraz przysięgłych, funkcjonujący w latach 1998-2002. Nazwa pochodzi od nazwiska słynnego włoskiego sędziego, który zginął z rąk Mafii w 1992. Program został obecnie zastąpiony przez AGIS, który będzie funkcjonował do 2007 r.

Fundacja Programów Pomocowych dla Rolnictwa

Ang. Free Cash Flow to Equity - miara przepływów kapitałowych do właścicieli przedsiębiorstwa, po odjęciu wszystkich wydatków, inwestycji oraz spłacie zadłużenia. Często używana przez analityków do określenia wartości firmy.

Ang. Free Cash Flow For the Firm - miara wyników finansowych firmy, określająca ilość wypracowanych przypływów pieniężnych. Uwzględnia wydatki, podatki, zmiany w kapitale własnym oraz inwestycje. Określa rentowność przedsiębiorstwa, używana także do ustalania kondycji finansowej firmy.

Federacyjna koncepcja integracji Koncepcja utworzenia europejskiej federacji, czyli Ojczyzny Europejskiej została zaprezentowana na Kongresie Europejskim w Hadze w maju 1948 r. Założenia federalistyczne są podstawą Traktatów Rzymskich oraz Traktatu o Unii Europejskiej. Instytucje europejskie i ich zależności są w pewnej mierze oparte na koncepcji federalistycznej integracji europejskiej, której zwolennikiem był Winston Churchill (przemówienie z 1946r., Zurich) Federaliści podzielili się na konstytucjonalistów i funkcjonalistów. Konstytucjonaliści uważają regulacje konstytucyjne za podstawę procesów integracyjnych, przejawiających się poprzez odgórny podział kompetencji w ramach struktury, ograniczający suwerenność państw członkowskich. Preferują oni rozwój skokowy integracji, niejako wymuszony, lecz gwarantujący szybkie osiągnięcie zjednoczenia i powstanie superpaństwa. Funkcjonalizm zakładał przede wszystkim, że początku integracji należy szukać w zacieśnianiu współpracy gospodarczej, której dobre doświadczenia z jednego sektora niejako automatycznie przeniosą się na inne, co w efekcie wymusi oddolnie powstanie gospodarczych struktur europejskich. Wszystkie te działania odnoszą się tylko do integracji gospodarki a nie polityki, co jest dla funkcjonalizmu charakterystyczne. Zwolennikami tej koncepcji integracji byli: Jean Monnet, Ludwig Erhard, Alcide De Gasperi oraz Robert Schuman. Koncepcje federalistyczne: 1. Stany Zjednoczone Europy - wizja Winstona Churchilla; w 1999r. wskrzesił ją Vaclav Havel na forum francuskiego Senatu, proponując opracowanie ustawy zasadniczej UE oraz wprowadzenie systemu dwuizbowego do Parlamentu Europejskiego. 2. wizja Jacquesa Delorsa - federacja sześciu państw założycielskich, których wspólne funkcjonowanie oparte byłoby na specjalnych uregulowanych (Traktat w traktacie), federacja państw narodowych, wzmocnienie ponadpaństwowych instytucji - głównie Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego. 3. wizja Helmuta Schmidta i Valery'ego Giscarda D'Estaing - trzon-rdzeń Europy na bazie państw-członków strefy euro. 4. wizja Joschki Fischera - kryzys metody Jeana Monneta potwierdzony wprowadzeniem przez Traktat Amsterdamski tzw. wzmocnionej współpracy; konieczność przyjęcia konstytucji europejskiej, która umożliwiłaby utworzenie centrów grawitacji integracyjnej, tzn. awangardy integracyjnej złożonej z grup krajów o różnym stopniu zaawansowania integracyjnego; reinterpretacja roli państwa narodowego w dzisiejszym świecie; rekonstrukcja Parlamentu Europejskiego (dwie izby na wzór niemieckiego parlamentu); Przewodniczący Komisji Europejskiej wybierany bezpośrednio. 5. wizja Tony'ego Blaira - UE jako sojusz narodów, a nie federalne superpaństwo, włączenie parlamentów narodowych w proces decyzyjny UE; wybór stałego Przewodniczącego Rady Europejskiej. Obecnie wyróżnia się 2 stanowiska metody urzeczywistniania unii federalnej: 1. metoda paktu federalnego między rządami 2. metoda konstytuanty - uformowanie ogólnoeuropejskiego organu, wybranego demokratycznie. Na rzecz utworzenia federacji europejskiej aktywnie działa Unia Federalistów Europejskich (europejska organizacja pozarządowa).

Opracowanie dodawane do dokumentacji projektowej w zakresie skutków dla budżetu Unii Europejskiej.

Terminologia wprowadzona przez Traktat o Unii Europejskiej. UE jako świątynia (właściwie jej fronton) oparta na trzech filarach - I Wspólnoty Europejskie, II - Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa, III - Wymiar Sprawiedliwości i Sprawy Wewnętrzne. Obecnie III Filar określa się mianem współpracy sądowej i policji w sprawach karnych.

Fundusz strukturalny powołany na potrzeby rybołówstwa, uzupełniający fundusz ustanowiony w 1993 roku. Zajmuje się promowaniem zmian strukturalnych w tym sektorze gospodarki.

Program na lata 2003-2007, mający na celu usprawnienie i harmonizację funkcjonowania systemów podatkowych na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej, poprzez rozszerzenie współpracy pomiędzy krajami członkowskimi i ich administracjami. Działa na mocy decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady UE z grudnia 2002 r., jako kontynuacja wcześniejszego programu Fiscalis z lat 1998 - 2002. W ramach programu organizowane są wymiany urzędników pomiędzy poszczególnymi administracjami podatkowymi, seminaria, wielostronne kontrole oraz grupy robocze i projektowe. Oceny programu dokonują poszczególne kraje członkowskie, które przesyłają Komisji raporty z jego realizacji. Na ich podstawie Komisja Europejska przedkłada Parlamentowi i Radzie raport na temat wdrażania programu Fiscalis oraz swoje stanowisko odnośnie możliwości i celowości kontynuacji programu. W dniu 17 maja 2006 r. Komisja wyraziła wolę kontynuowania programu do 2013 roku.

Zatwierdzona przez Komisję Europejską w 1985 roku jako 12 pięcioramiennych gwiazd nie stykających się z sobą, w kolorze złotym, na lazurowym tle. Ich liczba odpowiada liczbie gwiazd nad głową Najświętszej Marii Panny (Księga Objawienia 12:1). Przekonanie, że liczba gwiazd odzwierciedla liczbę państw Unii Europejskiej i zwiększa się proporcjonalnie z jej rozszerzaniem jest nieprawdziwe. Podobnie jak hymn europejski, flaga pierwotnie używana była przez Radę Europy.

Najbardziej rozpowszechniona w Europie metoda transformacji głosów w mandaty. Stosuje ją Parlament Europejski. Polega na podzieleniu liczby głosów uzyskanych poprzez poszczególne partie w okręgu wyborczym przez kolejne liczby całkowite (1, 2, 3, 4, itd.). Mandaty otrzymują te partie, które legitymują się kolejno najwyższymi wynikami uzyskanymi z tak przeprowadzonej operacji matematycznej. Parlament Europejski wykorzystuje system D'Hondta do obsadzania najbardziej istotnych stanowisk, takich jak Przewodniczący, Wiceprzewodniczący, Kwestorzy, Przewodniczący Komitetów oraz Delegacji Międzyparlamentarnych.

Pogląd wskazujący, iż należy chronić Europę przed wpływami z zewnątrz, zwłaszcza kulturowymi. Pojęcie to pojawia się nieraz w dyskusjach poświęconych polityce azylowej i przepisom imigracyjnym - zaostrzonej kontroli na wspólnych zewnętrznych granicach. Określenie to używane jest dla wyjaśnienia sposobu, w jaki UE zapobiega importowi tanich produktów poprzez cła ochronne i polityki handlowe, podkreśla nadmierny zdaniem niektórych protekcjonizm Unii Europejskiej.

Szacowany stosunek akcji spółki giełdowej, znajdujących się w swobodnym obrocie, do wszystkich akcji spółki. Do akcji znajdujących się w swobodnym obrocie nie wlicza się: akcji w posiadaniu inwestorów, którzy mają udziały większe niż 5 %, akcji ograniczonej sprzedaży, które nie mogą być sprzedane bez spełnienia określonych wymogów oraz akcji pozostających w posiadaniu długoterminowych inwestorów.

Europejska Agencja Zarządzania Współpracą Operacyjną na Granicach Zewnętrznych Państw Członkowskich UE (od fr. frontieres exterieures  granice zewnętrzne), w skrócie Europejska Agencja Graniczna lub Agencja Ochrony Granic. W roku 2002r. Rada przyjęła rozporządzenie ustanawiające tą komórkę  na siedzibę wybrano Warszawę, gdzie 3 października 2005r. FRONTEX zainaugurował swą działalność. Agencja zatrudnia ok. 50 osób, a jej dyrektorem jest pochodzący z Finlandii Ilkka Laitinen. Zadaniem Agencji jest koordynowanie współpracy służb granicznych różnych państw unijnych, wspomaganie szkoleń, przeprowadzanie analiz ryzyka i wspieranie prac badawczych. Wewnętrznymi jednostkami Agencji zostały istniejące dotychczas centra administracyjne: Centrum ds. Granic Lądowych z siedzibą w Berlinie, Centrum Doskonalenia w Dover, Centrum Analizy Ryzyka w Helsinkach, Centrum ds. Szkolenia Służb Granicznych w Traiskirchen i Wiedniu, Plan Międzynarodowych Portów Lotniczych z siedzibą w Rzymie, Centrum do Spraw Granic Morskich z siedzibami w Madrycie i Pireusie.