Program na lata 2007-2013. Jest on sukcesorem programów SOCRATES, LEONARDO da Vinci i Jean Monnet, realizowanych do roku 2006. Ogólnym celem nowego programu jest przyczynianie się poprzez uczenie się przez całe życie, do rozwoju Wspólnoty jako społeczeństwa opartego na wiedzy, charakteryzującego się trwałym rozwojem gospodarczym, liczniejszymi i lepszymi miejscami pracy oraz większą spójnością społeczną przy jednoczesnym zapewnieniu należytej ochrony środowiska naturalnego dla przyszłych pokoleń.

Dokument ustanawiający stowarzyszenie ze Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi. Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Rzeczpospolitą Polską z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi oraz ich państwami członkowskimi z drugiej strony został zawarty 16 grudnia 1991 roku.

 

Tworzona na bazie postanowień Traktatu o Unii Europejskiej. Pierwotne cele UGiW zostały określone na spotkaniu Szóstki w Hadze w 1969 roku. W wyniku tych decyzji powstał Plan Wernera w 1970 roku, oraz w 1972 roku na posiedzeniu w Paryżu zapoczątkowano powrót do temat tworzenia UGiW. Działania takich postaci, jak Helmut Schmidt, Roy Jenkins i Valery Giscard d’Estaing doprowadziły do powstania w 1979 roku Europejskiego Systemu Walutowego. Następnym etapem na drodze do Unii Gospodarczej i Walutowej był Jednolity Akt Europejski SEA, który zakładał utworzenie rynku wewnętrznego usuwającego granice między państwami członkowskimi Wspólnot Europejskich. Ostatecznie wyróżnia się 3 etapy budowy UGiW:

• Etap pierwszy (1990 - 1993) Rozpoczął się 1 lipca 1990 roku. Zakładał utworzenie jednolitego rynku europejskiego opartego na tzw. zasadzie czterech swobód (swobodzie przepływu ludzi, towarów, usług i kapitału na terenie UE).

Traktat z Maastricht wszedł w życie 1 listopada 1993 roku. Zgodnie z Traktatem, waluty krajowe miały być zastąpione wspólną walutą europejską, przy założeniu, że poszczególne kraje spełnią pewne kryteria ekonomiczne, zwane kryteriami konwergencji lub kryteriami z Maastricht. Traktat ten wprowadzał też m.in.: Protokół w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego oraz Protokół w sprawie Statutu Europejskiego Instytutu Walutowego.

• Etap drugi (1994 - 1998) Rozpoczął się 1 stycznia 1994 roku. Powołano Europejski Instytut Walutowy, którego zadaniem było zacieśnianie współpracy banków centralnych i koordynacja polityki pieniężnej oraz przeprowadzenie niezbędnych przygotowań do ustanowienia Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) i utworzenia wspólnej waluty na obszarze Unii. EIW stał się prototypem przyszłego Europejskiego Banku Centralnego, nie dysponował jednak kompetencjami władczymi i funkcjonował jedynie jako ciało doradcze krajowych banków centralnych.

W grudniu 1995 r. Rada Europejska uzgodniła nazwę nowej waluty europejskiej "Euro" i potwierdziła jej wprowadzenie z dniem 1 stycznia 1999 r. W 1997 roku nastąpił rozruch systemu płatniczego TARGET, umożliwiający automatyczne przeliczanie walut narodowych na euro. W czerwcu 1997 roku w Amsterdamie Rada Europejska przyjęła też Pakt Stabilności i Wzrostu, mający gwarantować utrzymanie dyscypliny budżetowej w ramach Unii Gospodarczej i Walutowej, a także ustanowiła nowy mechanizm wymiany walut ERM II. 1 czerwca 1998 roku, w drodze porozumienia między krajowymi bankami centralnymi, powstał Europejski Bank Centralny (EBC).

• Etap trzeci (po 1999 r.) Wprowadzenie z dniem 1 stycznia 1999 roku wspólnej waluty euro, najpierw w systemie płatności bezgotówkowych, a od 2002 roku w "normalnym" obiegu, wraz z ustaleniem kursów wymiany walut państw członkowskich, które przystąpiły do Unii Walutowej jako pierwsze oraz przekazanie kompetencji w zakresie prowadzenia wspólnej polityki pieniężnej Europejskiemu Bankowi Centralnemu, zapoczątkowało realizację trzeciego i ostatniego etapu tworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej.

Utworzona w październiku 1954 roku w Paryżu, w miejsce nieudanej inicjatywy Europejskiej Wspólnoty Obronnej. Do UZE należały: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy, Włochy, Wielka Brytania, Portugalia, Hiszpania i Grecja. Organy UZE: Rada Ministrów, Stała Rada, Sekretariat, Zgromadzenie Parlamentarne. Sekretariat mieści się w Brukseli i pracuje przez cały rok.

 

Inicjatywa Wspólnotowa, stawiająca sobie za cel zapewnienie społecznej i ekonomicznej odnowy miast i dzielnic znajdujących się w kryzysie oraz wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich. Program ma na celu integrację ludności lokalnej i polepszenie warunków życia w mieście, inicjatywy lokalne dotyczące tworzenia miejsc pracy związanych ze środowiskiem, kulturą i usługami dla ludności, doskonalenie systemów edukacyjnych, poprawę efektywności wykorzystania energii.