Alberto Fujimori

• alberto fujimori

Prezydent Republiki Peru w okresie od 28 lipca 1990 do 19 listopada 2000. Urodził się w Dniu Niepodległości Republiki Peru 28 lipca 1938 roku w Limie. Syn imigrantów japońskich Naochi and Matsue Fujimorich, którzy przybyli do Peru z Shiyajam 4 lata przed narodzinami Fujimoriego. Przyszły Prezydent - wraz dwoma braćmi i siostrami - dorastał w dzielnicy robotniczej Limy w La Vivtoria. Uzyskawszy bardzo dobre wyniki z egzaminów, został studentem Rolniczego Uniwersytetu Państwowego (rok 1956). Dostał się również na ekonomiczne studia na Uniwersytecie Wisconsin. Był rektorem wspomnianej uczelni rolniczej i przewodniczącym konferencji rektorów szkół wyższych. W polityce zaistniał tuż przed wyborami 1990 roku tworząc organizację Cambio 90 (Zmiana 90).

Fujimori wygrał wybory w 1990 roku - nieoczekiwanie pokonując słynnego pisarza Mario Vargasa Llosę - dzięki populistycznemu programowi, w którym obiecał szybkie wyjście z zapaści gospodarczej i likwidację terroryzmu w państwie. Prezydent wdrożył radykalny program oszczędnościowy (tzw. Fujishock), ale w ciągu kilku lat udało mu się wyciągnąć kraj z kryzysu gospodarczego. W późniejszym okresie odszedł od metod demokratycznych, rozwiązując opozycyjny wobec niego Kongres i doprowadził do nowych wyborów parlamentarnych, które wygrało jego ugrupowanie. 31.12.1993 uchwalono nową Konstytucję, która osłabiła parlament i tym samym wzmocniła A.Fujimoriego Po dwóch kadencjach sprawowania władzy, doprowadził do nowelizacji Konstytucji, co pozwoliło mu po raz trzeci wziąć udział w wyborach i je wygrać, musiał jednak ratować się ucieczką do Japonii w wyniku ujawnianych afer korupcyjnych.

Drugim sukcesem - po wynikach gospodarczych kraju - była likwidacja lewicowej partyzantki Świetlisty Szlak (Sendero Liminoso) oraz Rewolucyjnego Ruchu im. Tupac Amaru (MRTA). Zwłaszcza pokonanie Sendero Luminoso,  które od lat 80-tych skutecznie terroryzowało kraj, zostało pozytywnie odebrane zarówno w kraju jak i za granicą, chociaż opozycja i niektóre organizację międzynarodowe oskarżały Fujimoriego o łamanie praw człowieka.
17 listopada 2000 roku uciekł do Japonii, gdy pojawiły się oskarżenia o korupcję. Do dzisiaj żyje na wygnaniu. W listopadzie tego samego roku peruwiański parlament usunął go z urzędu za "trwałą moralną niezdolność do pełnienia urzędu". W 2001 roku prokurator generalny Peru wystąpił z oskarżeniem o ludobójstwo. W marcu 2003r., na wniosek rządu peruwiańskiego, Interpol wysłał list gończy za Fujimorim.

KALENDARIUM ERY FUJIMORIEGO (1990-2000):

1990

Czerwiec: Fujimori pokonuje pisarza Vargasa Llosę w wyborach prezydenckich zdobywając w II turze 57% głosów. Vargas Llosa zdobywa cieszy się popularnością głównie w środowiskach liberalnych i biznesowych, a Fujimori; centrowych i lewicowych. Fujimori obiecuje nie wdrażać drastycznych środków naprawczych gospodarki kraju tak jak tego żąda Międzynarodowy Fundusz Walutowy.
28 czerwiec: Fujimori dziedziczy po poprzednim Prezydencie Alanie Garcii (APRA) bankructwo rządów oraz hiperinfalcję. Partia Prezydenta - Cambio 90 - nie ma większości w Kongresie. Zawiązuje się szeroka koalicja centrowo-lewicowa wspierająca Fujimoriego.
Fujimori angażujeVladimira Montesinosa jako osobistego doradcę ds. bezpieczeństwa.
08 sierpień:  pierwszy środek terapii szokowej- wycofanie przez rząd wszelkich dotacji, polityka gospodarcza doprowadza do znacznego wzrostu cen.

1991

11 marzec: drugi etap terapii szokowej: prywatyzacja i otwarcie granic.
Działania zbrojne Świetlistego Szlaku nabierają przyspieszenia: przenoszą się do centrum miast (zamachy bombowe).
 
1992

5 kwiecień: Prezydencki zamach stanu (auto-golpe). Prezydent wykorzystuje niechęć społeczeństwa do partii historycznych i za pomocą wojska rozwiązuje opozycyjny do prezydenckich reform parlament  oraz zawiesza Konstytucję.
sierpień-wrzesień: niepewność sytuacji politycznej powodowana działaniami Świetlistego Szlaku- intensyfikacja akcji terrorystycznych w miastach (zabójstwa, uprowadzenia, zamachy bombowe).
12 sierpień: Abimael Guzman, lider Świetlistego Szlaku zostaje pojmany. Fujimori triumfuje i udowadnia skuteczność własnej polityki zamykając usta politycznym oponentom w kraju jak i za granicą.

1993
 
31 grudzień: nowa Konstytucja wprowadza 1-izbowy parlament i wzmacnia rolę Prezydenta.

1995

26 styczeń: Peru prowadzi działania wojenne o terytoria przygraniczne z Ekwadorem.
17 styczeń: zawieszenie broni.
9 marzec: Fujimori wygrywa kolejne wybory prezydenckie zdobywając 64% głosów (II tura), tym samym pokonując byłego Sekretarza ONZ generała Javiera Pereza de Cuellar. Wybory parlamentarne utrzymują rozdrobnienie partyjne. Partia obecnego Prezydenta A. Toledo nie zdobywa ani jednego mandatu. .
28 lipiec: Fujimori zaczyna II kadencję prezydentury.

1996

20 lipiec: Peru podpisuje porozumienie z Międzynarodowym Funduszem Walutowym odnośnie finansowania restrukturyzacji gospodarki państwa.
23 sierpień: nadinterpretacja Konstytucji pozwala Fujimoriemu na uczestnictwo w kolejnych wyborach prezydenckich, które odbędą się w 2000 roku.
17 grudzień: Tupac Amaru terroryzuje japońską rezydencję ambasadora, w której znajduje się około 400 gości i bierze zakładników.

1997

22 kwiecień: Elitarne oddziały wojskowe przeprowadzają akcję odbicia zakładników, w której ginie dwóch żołnierzy oraz jeden zakładnik. Z zamachowców nie przeżył nikt. Według świadków,  niektórzy z nich nie stawiali oporu. Fujimori wznosi się na szczyty politycznej popularności.
29 maj: Kongres odwołuje trzech sędziów Trybunału Konstytucyjnego, którzy kwestionują zgodność z prawem możliwość powtórnego kandydowania Fujimoriego na urząd Prezydenta.

1998

26 październik: W stolicy Brazylii, Peru i Ekwadoru podpisany zostaje traktat pokojowy kończący przygraniczne spory. Fujimori odnosi sukcesy na arenie międzynarodowej.

1999

13 listopad: Peru i Chile podpisują porozumienie kończące ponad 100 letnie przygraniczne spory.
Fuiimori i Montesinos zaczynają prowadzić "brudną kampanię wyborczą" przeciwko politycznym konkurentom, często stosując metody szantażu czy przekupstwa. 

2000

9 kwiecień: I turę wyborów prezydenckich zwycięża Fujimori. Nie zdobywa jednak wymaganych 50%+1 ważnie oddanych głosów, więc musi odbyć się II tura,  w której zmierzy się z Alejandro Toledo. Pojawiają się liczne protesty związanie z fałszowaniem wyborów.

29 maj: Fujimori wybrany na trzecią kadencję. Zdobywa prawie 52% głosów, ale zarzuty o fałszowanie głosów wyborczych nie ustają.
Początek sierpnia: W mediach pojawia się kaseta Vladimira Montesinosa, doradcy Fujimoriego ds. bezpieczeństwa i szefa tajnej policji, przedstawiająca proces przekupywania opozycyjnych parlamentarzystów.

16 sierpień:  Fujimori ogłasza nowe wybory parlamentarne i prezydenckie zapewniając o swoim odejściu od pełnienia władzy publicznej.

24 sierpień: Vladimiro Montesinos ucieka do Panamy. Fujimori obdarowuje Montesinosa "odprawą pieniężną" w wysokości 15 milionów USD.

10 październik: Kongres akceptuje rezygnację Fujimoriego z urzędu prezydenckiego 28 lipca 2001 roku.

29 październik: pułkownik Ollanta Humala wraz z 50 ludźmi, rozpoczyna rebelię przeciwko rządom Fujimoriego.

13 listopad: Fujimori wyjeżdża do Brunei na forum Współpracy Gospodarczej Azja-Pacyfik.

16 listopad:  Valentin Paniagua, rywal polityczny Fujimoriego, zostaje wybrany Przewodniczącym Kongresu.

17 listopad: Fujimori z Bruneu udaje się do Japonii. Uważa, że może kandydować o mandat parlamentarny w kwietniowych wyborach powszechnych.

19 listopad: Prezes Rady Ministrów Federico Sala poinformował o rezygnacji Fujimoriego z piastowanego urzędu.

21 listopad: Paniagua zostaje tymczasowym Prezydentem. Ogłasza wybory na 6 kwietnia 2001 roku. Kongres uchwala rezolucję, w której oświadcza o "moralnej niezdolności" Fujimoriego do rządzenia państwem.

2001

02 marzec: peruwiański sąd wzywa Fujimoriego do stawienia się przed sądem, oskarżając byłego prezydenta o zaniechanie obowiązków.

Maj: Prezes Sądu Najwyższego oraz 9 sędziów zostało zwolnionych z pełnionych funkcji, w związku z podejrzeniami współpracy z V. Montesinosem. Wiceminister Skarbu Państwa,  Alfredo Jalilie podaje się do dymisji w wyniku podejrzeń udziału w przekazaniu V. Montesinowi 15 milionów dolarów "odprawy pieniężnej".

8 kwiecień: wybory powszechne: brak zwycięscy.

Czerwiec: II tura wyborów prezydenckich. Centro-lewicowy ekonomista Alejandro Toledo, pokonuje byłego prezydenta Alana Garcię. Garcia zostaje liderem opozycji.

Vladimiro Montesinos zostaje schwytany w Wenezueli i przewieziony do Peru gdzie postawiono mu zarzuty o handel narkotykami i bronią oraz łamanie praw człowieka.

28 lipiec: Toledo rozpoczyna 5-letnią kadencję.

Źródła:

- pl.wikipedia.org
- materiały własne: praca magisterska
- www.gci275.com/peru